Atilla Türker yazdı: Bora ve Fatih...

07.03.2019 - 09:11 | Son Güncellenme: 07.03.2019 - 09:22

Atilla Türker yazdı: Bora ve Fatih...

Bora ve Fatih…

Konya’da... Türkiye Gençler Eskrim Şampiyonası.

Milli takım sporcusu olan iki can dost finalde karşılaşır. Kim mi bu iki can dost? Bora Biren ile Fatih Güneş...

Kıran kırana bir müsabaka olur. Sonlara doğru... Bora 14-13 öne geçer. Şampiyon olacak sporcunun 15’e ulaşması gerektiği için Bora’nın 1 sayı alması yeterlidir artık.

Nefesler tutulmuştur adeta.

İşte, böylesine kritik bir durumda... İki sporcu aynı anda atak yapar... Son derece hassas bir durumdur bu.

Ne mi olur? Hakem Gökhan Akyalçın o 1 sayıyı Bora’ya verir... Bu 1 sayı ile de... Bora’nın şampiyonluğunu ilan eder.

Eder ama... Bora, “Bir dakika hakem bey. İtirazım var” der.

Olaya müdahale eder.

Uyarır:

- Yanlış gördünüz... Bu sayı benim değil... Fatih’in...

                                                                                     ***

Hakem Gökhan Akyalçın önce şaşırır. Sonra da... Bu samimi beyan doğrultusunda.... Gerekeni yapar. O bir sayıyı Bora’dan alır, Fatih’e verir.

Durum 14-14 olur. Müsabaka devam eder.

Artık son sayıyı alacak sporcu, şampiyonluk kürsüsüne çıkacaktır.

                                                                                       *****

Ve... O son sayıyı kim alır? Fatih...

Şampiyon Fatih’tir artık.

                                                                                     ***

Bora’nın şampiyonluğu, Fatih’e gider!

                                                                                   ***

Müsabaka sonrası... Ödül törenini beklerken... Yan yana oturur Bora ve Fatih... O esnada... Kutlama yarışı başlar adeta... Salonda bulunan hemen herkes, bu iki gencin yanına gelir. Ve hatta... Herkes önce Bora’yı tebrik eder. Sonra da... Şampiyon Fatih’i...

                                                                                      ***

Ödül töreni sırasında... Fatih şampiyonluk kürsüsüne çıkar. Çıkar çıkmaz da... İner... Ve can dostu Bora’ya aynen şunu söyler:

- Gel kardeşim, şampiyonluk kürsüsü senin... Asıl şampiyon sensin.

Bora da karşılık verir:

- Olur mu kardeşim... Hak ederek kazandın... Gerçek şampiyon sensin.

                                                                                         ***

Elbette... İkisi de çok iyi biliyordu ki... Önemli olan şampiyonluk değildi... Aldıkları müthiş aile terbiyesi... Ahlak... Saygı... Edindikleri bilgi, birikim ve kültür... Bunu gerektiriyordu.

                                                                                      ***

Bazı insanlara çok şaşırtıcı gelen bu tablo... Bu iki güzel genç için... Son derece doğaldı.

                                                                                      ***

Bu anlamlı ve güzel olay, böyle kalmaz tabii... Eskrim Milli Takım Antrenörü Recep Koç, durumu Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi’ne (TMOK) bildirir. TMOK da... Her zamanki hassasiyeti ile gereğini yapar. Birbirinden seçkin kişilerin oluşturduğu TMOK büyük jürisi, Bora Biren’e Sportif Davranış Dalında Kutlama Mektubu verilmesini kararlaştırır.

Nitekim... TMOK’un geleneksel töreni yapılır... Ataköy Olimpiyat Evi’nde... Seçkin bir davetli topluluğu önünde... Alkışlar arasında... Ödül kazanan diğer sporcu ve spor adamları ile birlikte... Bora ödülünü alır.

                                                                                       ***

Bu şekilde... Eskrimde Türkiye Şampiyonluğu’nu kaybeden Bora.... Yarınlarda çocuklarına bırakabileceği en büyük mirası kazanmış olur. Hem de... Bu miras öyle bir miras ki... Parayla ölçülmez. Hiç bitmez. Kesinlikle tükenmez.

Çünkü, bu ödülün içinde... Ahlak var. Onur var. Gurur var.

                                                                                      ***

Yeri gelmişken... Hatırlatmaya gerek var mı bilmiyorum ama... TMOK ödülleri başka ödüllere benzemez. Her adama verilmez. Ödül ötesidir çünkü... O ödülü alabilmek için, şampiyon olmak yetmez. Önce... Doğru ve dürüst olacaksınız. Sonra... Yine doğru ve dürüst olacaksınız.

Öyle şampiyonlar vardır ki, TMOK binasının önünden geçemez.

Öyle kulüp başkanları vardır ki, TMOK’un kapısından içeri giremez.

                                                                                    ****

Durum bu dostlar!..

                                                                                    ****

Aslında... Ben bugün yine ülke futbolundaki kara tablo üzerine bir yazı kaleme alacaktım.

Çeşitli hususlara değinecektim.

Mesela ne mi?

Demirören’in bıraktığı enkaz...

Lucescu’nun giderayak yaptığı saçma sapan açıklamalar.

Futbol Federasyonu seçimine 3 ay kala, Beşiktaş’ın başında bulunan Şenol Güneş’in A Milli Takım’ın başına da getirilmesi.

Aynı zamanda Kulüpler Birliği Başkanı olan Fikret Orman’ın, Futbol Federasyonu Başkanlığı için “İstemem, yan cebime koy” şeklindeki yaklaşımı.

Hakem eyyamlarının devam etmesi..

Camialar arasında husumetin büyümesi...

Kulüp kasalarının delik deşik edilmesi...

                                                                                    ****

Tüm bunları yazmaktan, son anda vazgeçtim.

Çünkü... Ne yazarsanız yazın, hikaye...

Zaten herkes biliyor, görüyor.

                                                                                    ****

Ülke futbolu bodoslama ve başıbozuk bir şekilde tepetaklak gidiyor.

Durduracak kimse yok.

Herkes izliyor.

                                                                                   ****

Haliyle...

Başka bir mecrada bile olsa...

Yaşanan bu güzellikleri kaleme almak...

Bize büyük mutluluk veriyor.

Senin için hazırladığımız haberler